Provincie Groningen

De SP maakt zich ernstige zorgen over de toekomt van de jeugdzorg. Per 1 januari 2015 wordt jeugdzorg een gemeentelijke taak. 

Velen, waaronder de provincie, gemeenten en vooral de jeugdwerkers bij verschillende instellingen, werken keihard aan een goede overgang. Maar er zijn ook veel problemen.Zo wil het kabinet bezuinigen op de jeugdzorg, verdwijnt het recht op jeugdzorg, is er nog veel onbekend, en is de tijdsdruk te hoog. In de provincie Groningen wordt provinciale kennis te weinig ingezet om gemeentes te helpen. De SP wil niet dat kinderen hiervan de dupe worden en heeft enkele noodoplossingen voorgesteld zodat Groninger  gemeenten de jeugdzorg zo goed mogelijk te kunnen regelen. De voorstellen omvatten een provinciaal gefinancierde knelpuntenpot en een kennispoule van ambtenaren.

SP Statenlid Sandra Beckerman: “Wij willen goed jeugdzorg voor iedereen die dat nodig heeft. Het is goed dat er gewerkt wordt aan een minder bureaucratisch stelsel dat dichtbij mensen georganiseerd wordt. Maar de bezuinigingen, het verdwijnen van het recht op jeugdzorg zijn slecht voor de medewerkers in de zorg en voordiegenendie deze zorg nodig hebben. Wij willen dat deze wet er niet doorkomt. Tegelijkertijd willen we dat de provincienu al laat zien aan de gemeenten dat als de wet er wel komt wij garant staanvoor goede zorg en willen helpen, ook na 1 januari.”

Volgens de partij is veel onzekerheid bij gemeentes die niet weten waar ze aan toe zijn maar toch onder grote tijdsdruk staan. De gemeentes moeten veel meer zorg gaan organiseren voor minder geld. Ook is de partij geschrokken nu is gebleken dat provinciale kennis en medewerkers nog niet genoeg worden ingezet om gemeentes te helpen. Alle 23 Groninger gemeentes schreven in oktober daarom met de jeugdzorginstellingen een brandbrief aan de regering. Ook onder de medewerkers in de jeugdzorg is er veel onzekerheid omdat veel banen dreigen te verdwijnen, ambtenaren in plaats van professionals meer gaan bepalen en hun toekomst dus onzeker is.

Beckerman: “De Groninger gemeentes krijgen het enorm zwaar, ze moeten en veel meer zorg gaan organiseren en, gedwongen door de provincie,ook gaan herindelen. De provincie Groningen heeft financiële middelen en kennis waarmee we gemeentes kunnen helpen. Nu gebeurt dat nog veel te weinig. Wij moeten daarom een kennispoule van ambtenaren en een knelpunten pot vullen om te zorgen dat geen enkel kind het kind van de rekening wordt.”