Provincie Groningen

Een terechte vraag die inspreker Chantal Ensing stelde toen zij insprak tijdens de commissievergadering vorige week. Als we naar de stukken van het OV-bedrijf kijken dan lijkt het wel of de mensen die gebruik maken van het Openbaar Vervoer even niet bestaan. Het gaat namelijk vooral over de cijfers. Terwijl achter al deze buslijnen, verhalen van mensen schuilen. Mensen die dagelijks afhankelijk zijn van de bus, mensen die alleen in het weekend ermee naar oma gaan, mensen waarvoor de bus de enige manier is om naar het ziekenhuis te komen, mensen die hun bijdrage willen leveren aan het tegengaan van klimaatverandering en zo kan ik nog wel even doorgaan. Wanneer wij hier dus met elkaar besluiten dat er wijzigingen in de dienstregelingen moeten worden doorgevoerd of zelfs buslijnen moeten schrappen dan heeft dat gevolgen voor de mensen achter de buslijn. Ik denk dat het heel goed is om ons daarvan goed bewust te zijn. Daarom vinden wij het als SP altijd erg waardevol wanneer inwoners van zich laten horen en ons doen inzien wat voor invloed besluiten kunnen hebben.

Het hebben van een betrouwbaar, betaalbaar en bereikbaar Openbaar Vervoer is een essentieel onderdeel van een samenleving. Juist ook op het Ommeland, waar de laatste jaren alleen maar meer voorzieningen verdwijnen. Afgelopen vrijdag sprak ik met een aantal jongeren uit Oost-Groningen over wat de Provinciale Staten doen, maar ook wat zij belangrijk vinden. Over het Openbaar Vervoer hebben we zeer uitgebreid gesproken. Ze ervaren dat het hebben van een auto bijna een noodzaak is, omdat het openbaar vervoer onbetaalbaar, onbetrouwbaar en onbereikbaar is. Ze voelen zich daardoor vaak gedwongen om naar de Stad te verhuizen, terwijl ze liever in Oost-Groningen blijven. Wat mij ook raakte voorzitter dat deze jongeren zich vooral zorgen maakten over oudere mensen die door de verschraling van het openbaar vervoer nergens meer naar toe kunnen en eenzamer en ongezonder hierdoor worden.

Wat zijn de mensen in de provincie waard? Wat de SP betreft in ieder geval zoveel dat we niet we vinden dat de Provincie zolang het Rijk niet over de brug komt met extra geld voor Openbaar Vervoer, zelf samen met de andere aandeelhouders de tekorten moet oplossen (BBB gaf het ook al aan). Het liefst voeren wij dan ook wijzigingen die echt een extra verschraling betekenen en veel invloeden hebben op de mensen achter de bus niet door. Wat het nu voor ons lastig maakt dat we de adviezen van de consumentenplatforms nog niet hebben, waar wij wel waarde aan hechten om goed te kunnen beoordelen wat wijsheid is. Wat we wel hebben gezien dat inwoners en de Stichting Museum Wierdenland van zich hebben laten horen rondom buslijn 36. Zij pleiten voor het in stand houden van deze lijn. Het pakket dat onder hoofdstuk vier is genoemd, waar onder andere lijn 36, maar ook onder andere lijn 17 en veel te veel andere lijnen op de nominatielijst staan om geheel te verdwijnen, is dan ook onbespreekbaar voor de SP-fractie. Wat ons betreft veranderen we niets aan de dienstregeling van lijn 36 en breiden we de regeling zelfs weer uit naar het weekend, zodat je ook in het weekend met het openbaar vervoer naar het waardevolle Museum Wierdenland kunt. Is dit een overweging die het college, gezien de inspreker en de brief van het museum, zal willen meegeven in een zienswijze?

Want wat zijn de mensen in de provincie waard?
Wat de SP betreft zoveel dat we stoppen met geld van onze inwoners in de zakken van de aandeelhouders van het Italiaanse Staatsbedrijf Qbuzz te laten glijden. Na jaren van ideologische eenrichtingsverkeer, namelijk meer markt, is de discussie over het liberaliseren en privatiseren van onze publieke voorzieningen zoals energie, zorg en openbaar vervoer weer zeer actueel. Net zoals de liberalisering van energie ons heeft opgezadeld met torenhoge winsten voor energiebedrijven maar onbetaalbare energierekeningen voor mensen, heeft de markt in het openbaar vervoer ons ook niets goeds gebracht. De beloofde verbeteringen zijn uitgebleven. Sterker nog, het openbaar vervoer is niet goedkoper, maar duurder geworden. De dienstverlening is niet verbeterd, maar verschraald. Onze buschauffeurs, die soms al hun hele leven vol passie op de bus rijden, ervaren een enorme werkdruk, waardoor het werkplezier vaak afneemt en er ook een hoog percentage ziekteverzuim is. Daardoor kiezen veel jonge mensen vaak niet meer voor dit beroep. Met grote gevolgen van dien voor de toekomst.

Het openbaar vervoer in Nederland behoort tot de duurste ter wereld. Om ons heen zien we landen die of tegen een redelijk maandtarief of zelfs gratis openbaar vervoer aanbieden. We zijn als SP-fractie dan ook blij met de toezegging van de gedeputeerde om eens uit te zoeken hoe deze landen dat precies geregeld hebben en daarna hierover in debat kunnen gaan en invulling te geven aan wat de mensen in de provincie ons waard zijn!

Zie Agnes haar bijdrage hier: