Provincie Groningen

In het laatste verkiezingsprogramma vermeldde de SP voor glastuinbouw bij de Eemshaven te zijn. Toen de plannen voor dit gebied verder uitgewerkt werden, bleken de gevolgen voor de omgeving groot en de verwachte werkgelegenheidseffecten laag. Zodanig dat we het eerder ingenomen standpunt moesten herzien.
In de eerste plannen bleek dat het ging om kassen met grote hoogtes en met een grote lichtoverlast. Hoewel er sprake is van het afdichten van de kassen gaat het nog steeds niet zover dat lichtoverlast vermeden wordt.

Ook was er eerst sprake van werkgelegenheid van 1500 arbeidsplaatsen. Al gauw werd duidelijk dat dit aantal waarschijnlijk niet meer dan 700 zou bedragen. Verder is ook duidelijk dat, door robotisering in de sector, het getal van 700 nog veel te hoog is.
Al met al waren dit de redenen om voorlopig niet akkoord te gaan met de glastuinbouw in de Eemshaven. Het aantal arbeidsplaatsen weegt nu niet op tegen de verwachte milieuoverlast.
De regering heeft plannen voor de toekomstige glastuinbouw gepubliceerd. Zij geeft aan waar ze toekomstige glastuinbouwgebieden zich zouden moeten ontwikkelen. En het Eemshavengebied is daar niet bij.
We hebben in de provincie Groningen al een glastuinbouwgebied. Dit ligt voornamelijk bij Hoogezand-Sappemeer. Deze kassen zijn nog ouderwets en veroorzaken grote overlast. Door alle aandacht van het college van Groningen voor het Eemsgebied dreigt er bij Hoogezand-Sappemeer niets te gebeuren. De kassen worden niet zodanig opgeknapt dat overlast voor de omgeving aangepakt wordt.
De SP pleit er nu voor om de Eemshaven te vergeten, daar zich te richten op andere werkgelegenheid, en de aandacht te richten op het al bestaande gebied: Hoogezand-Sappemeer. Want als de boel daar niet aangepakt wordt, blijft deze streek zich in het licht baden en neemt daardoor het draagvlak voor de werkgelegenheid die dit oplevert alsmaar meer af.