h

Dagboek van Statenlid Henk van der Molen

2 mei 2007

Dagboek van Statenlid Henk van der Molen

25 april 2007. Vandaag was het POP dag .. mijn verjaardag en die van de bekendste Nederlander. Het was warm, zowel buiten maar ook in de Statenzaal liep de temperatuur ’s middags behoorlijk op. Het woord was vandaag vooral aan de deskundigen, er werd een stortvloed aan informatie gegeven over o.a. de invloed van het klimaat en de demografische veranderingen in de provincie Groningen op toekomstige ontwikkelingen

. Er moet een nieuwe POP (Provinciaal Omgevings Plan) komen, het is aan de Statenleden om randvoorwaarden te creeren waarbinnen deze provincie zich kan ontwikkelen, dus dan moet je wel goed voorgelicht worden. Al met al een interessante dag. Na het klimaatverhaal en de discussie in de ochtend vraag ik me wel af waarom we 1 of misschien wel 2 kolencentrales willen bouwen in de Eemshaven. Temeer daar de deskundigen je voorhouden dat fossiele brandstoffen over 25 jaar uitgeput zijn, de zeespiegel 60 cm of meer stijgt en er meer duurzame oplossingen zijn voor het energievraagstuk. Wat te denken van een getijden- of osmose centrale bij het Lauwersmeer. We moeten gaan voor duurzaam aanpassen, besparen en produceren.
De enorme woningbouw opgaven die er liggen, Meestad, Leek-Roden etc, moeten we die in het kader van de demogafische ontwikkelingen in Groningen (krimp en groei) niet nog eens tegen het licht houden? Voldoende stof tot lezen en nadenken, ik heb het gemeten, de stapel papier die ik heb meegenomen was bijna 5 cm. Om mijn verjaardag in huiselijke kring te vieren ben ik eerder weggegaan. Het was een reuze gezellige dag met een klein gezelschap familie en vrienden. We hebben tot 11 uur ’s avonds buiten gezeten. Het was een leuke POP dag, het was een TOP dag.

Donderdag 26 april. Weer een gewone werkdag op het UMCG laboratorium. Vandaag doen we een poging zoveel mogelijk eicellen aan een aantal vrouwtjes ratten te ontfutselen en in vloeibare stikstof bij -196 º C in te vriezen. Dat scheelt heel veel proefdieren en het ziekte-proefdiermodel blijft toch bewaard.
Ik moet wel eerder weg van mijn werk want het wil nog steeds niet erg vlotten met mijn 93 jaar oude moeder. Ze woont in een inleunwoning in een verzorgingstehuis te Kollum waar ze heel goed verzorgd wordt. Ik heb erg veel bewondering voor de mensen van de thuiszorg die daar werken, wat verzetten die een werk, petje af. Mijn moeder is de laatste weken erg zwakjes aan het worden en bij elk telefoontje dat ik krijg flitst het door m’n hoofd, misschien is het mijn schoonzus of het verzorgingstehuis met de mededeling dat ….. Je kunt het verwachten op deze leeftijd.

U bent hier