h

"De broeikas voorbij" Een verslag van Paulus Jansen

28 oktober 2007

"De broeikas voorbij" Een verslag van Paulus Jansen

    Onder deze titel organiseerde de SP-statenfractie in Groningen gisteren een conferentie over de klimaatproblematiek en in het bijzonder de effecten van de bouwplannen van twee kolencentrales aan de Eemshaven daarop.

    NUON start binnenkort in Buggenum (L) een proef met CO2-afvang en -opslag in combinatie met een kolenvergasser

    In het ochtenddeel mocht eerst plantmanager Ton Duijn van NUON een toelichting geven op zijn MAGNUM-project. Dat is een 1200 MW elektriciteitscentrale die draait op synthetisch gas, vervaardigd in een naastgelegen vergassingsinstallatie. Grondstof voor die vergasser is een mengsel van kolen en maximaal 50% andere brandbare materialen, eufemistisch aangeduid als biomassa.
    Na enige discussie werd duidelijk dat NUON niet alleen witte lijst stoffen (”schoon hout”) wil gaan meestoken, maar ook gele lijst stoffen (”verontreinigd hout”). Een soort afvalverbranding dus. Een van de andere inleiders -professor Lucas Reijnders- wees erop dat de provincie Groningen in de vergunning opmerkelijk hoge emissies van PAK’s en PCB’s toestaat, dat zou verband kunnen houden met de wens van NUON om ook afval te kunnen bijstoken.
    Daarna kwam de discussie op de CO2-afvang en opslag. Volgens Duijn is kolenvergassing de techniek van de toekomst, superieur aan de poederkoolcentrales die op dit moment de marktstandaard zijn.
    Het afvangen van CO2 kost veel extra energie. Bij een poederkoolcentrale daalt het elektrisch rendement van 45% naar 35%, bij een kolenvergasser ligt het verlies iets lager, op 8-10%. En dan nog lukt het maar om 80% van de CO2 af te vangen. Wel is de gebruikte techniek al wat verder ontwikkeld als die bij poederkoolcentrales. De komende jaren doet NUON een grootschalig praktijkexperiment bij zijn bestaande centrale in Buggenum, dat zal moeten aantonen of de geclaimde specificaties haalbaar zijn.
    Vervolgens ging de milieu-econoom Harmen Verbruggen (VU) in op het systeem van de verhandelbare emissierechten voor broeikasgassen. Dat systeem zet een absoluut plafond (”cap”) op de gezamelijke emissies van grootverbruikers. Deze krijgen wel de gelegenheid om emissierechten te verhandelen, waardoor investeringen in CO2-reductie op de meest effeciente plek kunnen plaatsvinden. Voor CO2-afvang en opslag betekent dit dat deze techniek financieel interessant wordt bij een CO2 prijs van €40-50 per ton. Op dit moment schommelt de prijs nog tussen €5-10 per ton. Zijn conclusie was dan ook dat de energiebedrijven niet “automatisch” de CO2-afvang voor hun nieuwe centrales zullen realiseren, maar alléén als t.z.t. de CO2 prijs voldoende hoog gestegen is.
    Als SP vinden wij nog steeds dat het uitermate onwenselijk is om het groene licht te geven voor nieuwe kolencentrales, als de beoogde techniek waar ze gebruik van moeten maken nog niet bewezen is. Het plan Green4Sure van de milieubeweging en de vakbond laat zien dat kolencentrales geen noodzakelijke optie zijn in onze toekomstige elektriciteitsvoorziening.
    In het middagdeel kwamen vooral de alternatieven voor kolen aan bod. Met name Lucas Reijnders was erg optimistisch over de mogelijkheden om de elektriciteitsvraag te verminderen door efficiencyverbetering. Wat mijn betreft is dat ook de hoogste prioriteit in het Schoon & Zuinig programma voor de komende jaren.

U bent hier