Provincie Groningen

Voor mijn werk mag ik op onze fantastische Terra locatie gevestigd op het Suikerterrein werken. “De Pionier” heet het gebouw, dat staat op het terrein waar wij tot en met 2030 gebruik van mogen maken.  

Een plek waar we pionieren om samen met docenten, studenten en andere onderwijsinstellingen te komen tot beter groen onderwijs. Experimenteren, creëren, plezier hebben, buiten zijn en vallen en opstaan staan centraal. Studenten geven vaak aan dat ze het ontzettend fijn vinden om op deze locatie te zijn en zich veilig voelen om net een stapje verder te gaan dan dat ze dachten te kunnen. Ook de ontmoetingen tussen mensen vanuit de volle breedte van onze maatschappij is een essentieel element van deze plek. Dit schuurt soms, prikkelt, maar creëert vooral projecten, activiteiten en mogelijkheden die van tevoren vaak niet mogelijk leken of waar iedereen beren bij op de weg ziet.  

Wij bevinden ons op het achter terrein, maar op het voorterrein van het Suikerterrein is het een walhalla van ondernemingen, kunstenaars, evenementenlocaties, makers, veranderaars, podia, festivallocaties, sportplekken, cursusaanbod, andere onderwijsconcepten etc. Een dynamisch geheel dat verenigd is in een coöperatie; die echt een bijdrage wil leveren aan een betere wereld. Idealistisch gedreven, maar wel met een realistische kijk op de toekomst. Kunst en cultuur in de breedste zin van het woord is hiervan de grondlegger, de fundering om op te bouwen en samen te creëren en te realiseren.  

Het is een plek waar ik mij erg thuis voel, waar iedereen is wie die is en waar perspectief is. Een plek waarvan je wilt dat iedereen een keertje kennis meemaakt, geïnspireerd wordt en achter de coulissen kan kijken. Er wordt vaak gesproken alsof kunst en cultuur iets is dat buiten onszelf staat. Wat dat betreft heeft het dezelfde lading als natuur. We hebben ons als mensen op een eiland geplaatst en superieur gemaakt. Maar we zijn natuur, we zijn cultuur en iedereen heeft creativiteit in zijn/haar/hen bloed; dus we zijn ook kunst. Kunst en cultuur (en natuur) vormen de bouwstenen van onze beschaving, onderhouden onze democratische gemeenschap en houden deze blijvend bijeen. 

Ik geloof sterk in de kracht van natuur, cultuur en kunst als verbindende elementen. Een verbindende samenleving is van groot belang om de grote opgaven waar we voor staan met elkaar aan te gaan en te bewerkstellingen.  

Kunst en cultuur hebben nog een belangrijke toevoeging aan onze maatschappij. Ze zijn in staat om maatschappelijke kritiek te geven op hun geheel eigen manier. Het laat je in aanraking komen met zaken die buiten je “bubbel” zijn. Daarom vind ik zelf kunst- en cultuureducatie op scholen ook van groot belang. Het zorgt ervoor dat je kinderen en jongeren kennis laat maken met zaken die ze misschien vanuit huis niet meekrijgen, omdat er geen geld of geen interesse voor is. Het verbreedt de blik op de wereld en ook de mogelijke stappen die je wilt gaan maken qua opleiding en/of werk. 

Afgelopen weken bespraken we in de Staten het rapport van de Noordelijke Rekenkamer over ons cultuurbeleid en een lichte tussen evaluatie vanuit de provincie zelf, na drie jaar uitvoering van dit beleid. Het komende jaar wordt namelijk het nieuwe uitvoeringsprogramma gemaakt voor de periode 2025-2028.  

In Groningen, maar ook in Drenthe hebben we Stichting Kunst & Cultuur, die verantwoordelijk is voor de kunst- en cultuureducatie op de scholen. Een mooi project dat wij vanuit de provincie samen met de gemeenten betalen; “culturele mobiliteit”. Een chique benaming voor het aanbieden van een aantrekkelijke manier om met je leerlingen naar een museum of andere culturele instelling in onze provincie te kunnen. Tegen een gereduceerd tarief regelt Stichting Kunst & Cultuur het busvervoer met een passend educatief aanbod. Een project wat een groot succes is en telkens wordt overvraagd. Vele kinderen komen zo in aanraking met kunst en cultuur buiten de school. Dit aanbod is op dit moment alleen voor het primair onderwijs. Terwijl ik denk dat we dit echt moeten verbreden naar voortgezet onderwijs en ook het mbo. Bij het voortgezet onderwijs ligt de noodzaak vooral bij het vmbo en praktijkonderwijs. Het blijkt dat havo, vwo en gymnasium bezoeken aan een culturele instelling of musea wel organiseren, maar dat docenten vanuit het vmbo en praktijkonderwijs dit lastig vinden.  

Mijn inzet was gisteren tijdens de Statenvergadering dan ook: Uitbreiden van culturele mobiliteit en instellingen passend aanbod ontwikkelen voor mbo-studenten.  

Voor beiden heb ik een klein succes in de goede richting behaald; 
Voor culturele mobiliteit is de motie door het college en alle partijen, behalve de BBB, gesteund en komt er een plan van aanpak inclusief financiële onderbouwing, die wordt toegevoegd aan de perspectiefnota. Tijdens de bespreking van deze nota besluiten we waar we het geld van de provincie aan uit gaan geven. Hopelijk hebben we dan ook weer voldoende steun van alle partijen om de uitbreiding ook echt mogelijk te maken!  

Voor het mbo heeft de gedeputeerde twee toezegging gedaan. Hij gaat zich bij het Rijk hard maken voor de voortzetting van de cultuurkaart na 2024 en gaat in gesprek met Stichting Kunst & Cultuur en de culturele instellingen/musea wat ervoor nodig is om passend aanbod voor het mbo te realiseren.  

Daarnaast hebben we een motie van D66 mee ingediend: meer geld naar kunst en cultuur. Deze is gelukkig (met 1 stem meer) ook aangenomen! Ook heeft de gedeputeerde een harde toezegging gedaan op een verzoek, dat wij ook ondersteunden, van het CDA om regelmatig een cultuurdag te houden, waar wij als staten met organisaties en instellingen in gesprek kunnen over wat zij doen op het gebied van kunst en cultuur en van regelmatiger van gedachten te kunnen wisselen, zodat wat wij besluiten aansluit bij wat er in het werkveld gebeurt!  

Het liefst had ik gisteren natuurlijk direct geregeld dat er meer geld voor “culturele mobiliteit” en dat er meer leerlingen uit het primair onderwijs kunnen deelnemen dit jaar, leerlingen ook op bezoek kunnen bij musea/instellingen in onze buurprovincies en leerlingen van het voortgezet onderwijs ook deel kunnen nemen. Maar daarvoor kreeg ik geen meerderheid. Politiek is dan ook keuzes maken; laat ik de motie in zoals ik die heb ingediend en behaal ik niet de meerderheid, maar kan ik wel in de aanval richting partijen die hiermee hun idealen verkwanselen inzetten of ga ik voor het meest haalbare, dat een stap in de goede richting is. Ik vind dit zelf best lastig. Soms wordt er voorafgaande aan een vergadering al druk op gevoerd om dingen niet te doen of aan te passen. Ik “vecht” dit liever zo transparant mogelijk in de arena uit. Het was hard werken gisteren om andere partijen te overtuigen mijn motie te steunen, her en der wat bij te schaven, creatieve oplossingen te bedenken en alsnog resultaat te behalen.  

Gisteren koos ik voor aanpassen en opnieuw indienen en moet ik tevreden zijn met dit resultaat. Terugkijkend op gisteren vind ik dat ik de BBB wel harder had kunnen aanpakken, omdat zij de uitbreiding voor kunst- en cultuureducatie niet steunden. Maar zo valt er altijd wel iets van zelfkritiek te bedenken. Gelukkig krijg ik een herkansing bij de perspectiefnota en heb ik nog voldoende tijd om goed voor te bereiden en drogredenen te bestrijden. Ondertussen draag ik gelukkig in mijn dagelijkse werkzaamheden bij aan de verrijking van mijn omgeving op verschillende vlakken!